ΑΛΛΑ ΠΑΡΑΣΙΤΑ

Άλλα παρασιτικά που διαβιβάζονται από έντομα και τρωκτικά,  είναι η τριχινίαση, η φιλαρίαση καθώς κι αυγά ελμινθών. 

Η τριχινίαση οφείλεται στο παράσιτο Trichinella Spiralis που έχει μήκος 1,5mm. Η αρχική και κύρια πηγή της τριχήνης είναι τα ποντίκια και οι αρουραίοι στους οποίους διατηρείται με τον μεταξύ τους κανιβαλισμό (αλληλοφάγωμα). Επίσης, πηγή είναι και το γουρούνι που μολύνεται τρώγοντας παρασιτοφόρα ποντίκια ή εντόσθια άλλων μολυσμένων γουρουνιών ή χόρτα και λαχανικά μολυσμένα. Στον άνθρωπο μεταδίδεται μέσω ατελούς ψημένου κρέατος.

Η μόλυνση μπορεί να είναι εντερική, όταν η σκώληκες τραυματίζουν τον βλεννογόνο για να γεννήσουν τις νύμφες και μυϊκή. Τα συμπτώματα ποικίλλουν ανάλογα με τον αριθμό τους, το φύλο, την ηλικία του ανθρώπου κ.α. Τα πιο συνήθη είναι ανορεξία, έμετοι, ναυτία, κοιλιακά άλγη τα οποία είναι ήπιας μορφής και δεν κινούν υποψία για τριχίνωση. 

Χαρακτηριστικά όμως είναι τα συμπτώματα των μυών, οι οποίοι γίνονται σκληροί και ευαίσθητη με έντονο πόνο κατά τη κίνηση ή πίεσή τους. 
 

Στην ίδια κατηγορία των νηματοειδών σκωλήκων είναι και οι φιλάριες  που ζουν στο αίμα και άλλα υγρά του σώματος, οπότε εύκολα παραλαμβάνονται από απομυζητικά έντομα, όπως τα κουνούπια (κοινοί και ανωφελής κώνωπες) και οι μύγες, οι οποίοι λειτουργούν ως ενδιάμεσοι ξενιστές, με τελικό τον άνθρωπο. Υπάρχουν αρκετά είδη φιλαρίων, με πιο σημαντική τη F. Bancrofti, η οποία προκαλεί λεμφαγγειίτιδα, λεμφαδενίτιδα και αν χρονίσει προκαλεί τη νόσο της ελεφαντίασης (πρήξιμο ποδιού από οίδημα). 

Στην Ελλάδα, δεν παρουσιάζει κάποιο ενδιαφέρον, καθώς η συγκεκριμένη νόσος είναι αποκλειστικότητα των τροπικών και υποτροπικών χωρών (300.000 κρούσματα ετησίως), εν τούτοις κρίνεται αναγκαία η ενημέρωση σε Έλληνες που πρόκειται να ταξιδέψουν στις χώρες αυτές. 
 

Τέλος, αρκετές μελέτες έχουν δείξει ότι αυγά κι άλλων ελμινθών, όπως της Ascaris lumbericoides, Trichuris trichiura, Entrobious vermicularis, Taenis sp., Hymenolips nana, Toxocara canis μεταφέρονται από οικιακές μύγες και κατσαρίδες, προκαλώντας σοβαρές λοιμώξεις. Αυτό συμβαίνει λόγω της επαφής τους με μολυσμένα περιττώματα και μεταφοράς των παρασίτων αυτών στα τρόφιμα και γενικότερα στο περιβάλλον που ζει ο άνθρωπος. 

ΠΗΓΕΣ:

CAPO V, Despommier D D. 1996. Clinical aspects of infection with Trichinella spp., 9.

DERUA YAHYA A , A. M., HOSEA KENNETH M, ΕΤ ΑL.  2012. Change in composition of the Anopheles gambiae complex and its possible implications for the transmission of malaria and lymphatic filariasis in north-eastern Tanzania. Malaria Journal, 11

GETACHEW S, G.-M. T., Gebre-Michael T, Erko B, Balkew M, Medhin G 2007. Non-biting cyclorrhaphan flies (Diptera) as carriers of intestinal human parasites in slum areas of Addis Ababa, Ethiopia. In:TROPICA., A. 

  

POZIO E., MURELLI K. 2006. Systematics and Epidimiology of Trichinella

  

ΠΙΣΠΙΝΗΣ Ι.Ε. 1997. Μαθήματα Παρασιτολογίας Γενικές έννοιες- Πρωτόζωα, ΑΘΗΝΑ.